|
1
atha tasyāprameyasya tad vanaṃ paripṛcchataḥ viśvāmitro mahātejā vyākhyātum upacakrame 2 eṣa pūrvāśramo rāma vāmanasya mahātmanaḥ siddhāśrama iti khyātaḥ siddho hy atra mahātapāḥ 3 etasminn eva kāle tu rājā vairocanir baliḥ nirjitya daivatagaṇān sendrāṃś ca samarudgaṇān kārayām āsa tad rājyaṃ triṣu lokeṣu viśrutaḥ 4 bales tu yajamānasya devāḥ sāgnipurogamāḥ samāgamya svayaṃ caiva viṣṇum ūcur ihāśrame 5 balir vairocanir viṣṇo yajate yajñam uttamam asamāpte kratau tasmin svakāryam abhipadyatām 6 ye cainam abhivartante yācitāra itas tataḥ yac ca yatra yathāvac ca sarvaṃ tebhyaḥ prayacchati 7 sa tvaṃ surahitārthāya māyāyogam upāśritaḥ vāmanatvaṃ gato viṣṇo kuru kalyāṇam uttamam 8 ayaṃ siddhāśramo nāma prasādāt te bhaviṣyati siddhe karmaṇi deveśa uttiṣṭha bhagavann itaḥ 9 atha viṣṇur mahātejā adityāṃ samajāyata vāmanaṃ rūpam āsthāya vairocanim upāgamat 10 trīn kramān atha bhikṣitvā pratigṛhya ca mānataḥ ākramya lokāṁl lokātmā sarvabhūtahite rataḥ 11 mahendrāya punaḥ prādān niyamya balim ojasā trailokyaṃ sa mahātejāś cakre śakravaśaṃ punaḥ 12 tenaiṣa pūrvam ākrānta āśramaḥ śramanāśanaḥ mayāpi bhaktyā tasyaiṣa vāmanasyopabhujyate 13 etam āśramam āyānti rākṣasā vighnakāriṇaḥ atra te puruṣavyāghra hantavyā duṣṭacāriṇaḥ 14 adya gacchāmahe rāma siddhāśramam anuttamam tad āśramapadaṃ tāta tavāpy etad yathā mama 15 taṃ dṛṣṭvā munayaḥ sarve siddhāśramanivāsinaḥ utpatyotpatya sahasā viśvāmitram apūjayan 16 yathārhaṃ cakrire pūjāṃ viśvāmitrāya dhīmate tathaiva rājaputrābhyām akurvann atithikriyām 17 muhūrtam atha viśrāntau rājaputrāv ariṃdamau prāñjalī muniśārdūlam ūcatū raghunandanau 18 adyaiva dīkṣāṃ praviśa bhadraṃ te munipuṃgava siddhāśramo 'yaṃ siddhaḥ syāt satyam astu vacas tava 19 evam ukto mahātejā viśvāmitro mahāmuniḥ praviveśa tadā dīkṣāṃ niyato niyatendriyaḥ 20 kumārāv api tāṃ rātrim uṣitvā susamāhitau prabhātakāle cotthāya viśvāmitram avandatām |
1
अद तस्याप्रमेयस्य तथ वनं परिपृच्छतः विश्वामित्रॊ महातेजा वयाख्यातुम उपचक्रमे 2 एष पूर्वाश्रमॊ राम वामनस्य महात्मनः सिथ्धाश्रम इति खयातः सिथ्धॊ हय अत्र महातपाः 3 एतस्मिन्न एव काले तु राजा वैरॊचनिर बलिः निर्जित्य थैवतगणान सेन्थ्रांश च समरुथ्गणान कारयाम आस तथ राज्यं तरिषु लॊकेषु विश्रुतः 4 बलेस तु यजमानस्य थेवाः साग्निपुरॊगमाः समागम्य सवयं चैव विष्णुम ऊचुर इहाश्रमे 5 बलिर वैरॊचनिर विष्णॊ यजते यज्ञम उत्तमम असमाप्ते करतौ तस्मिन सवकार्यम अभिपथ्यताम 6 ये चैनम अभिवर्तन्ते याचितार इतस ततः यच च यत्र यदावच च सर्वं तेभ्यः परयच्छति 7 स तवं सुरहितार्दाय मायायॊगम उपाश्रितः वामनत्वं गतॊ विष्णॊ कुरु कल्याणम उत्तमम 8 अयं सिथ्धाश्रमॊ नाम परसाथात ते भविष्यति सिथ्धे कर्मणि थेवेश उत्तिष्ठ भगवन्न इतः 9 अद विष्णुर महातेजा अथित्यां समजायत वामनं रूपम आस्दाय वैरॊचनिम उपागमत 10 तरीन करमान अद भिक्षित्वा परतिगृह्य च मानतः आक्रम्य लॊकाँल लॊकात्मा सर्वभूतहिते रतः 11 महेन्थ्राय पुनः पराथान नियम्य बलिम ओजसा तरैलॊक्यं स महातेजाश चक्रे शक्रवशं पुनः 12 तेनैष पूर्वम आक्रान्त आश्रमः शरमनाशनः मयापि भक्त्या तस्यैष वामनस्यॊपभुज्यते 13 एतम आश्रमम आयान्ति राक्षसा विघ्नकारिणः अत्र ते पुरुषव्याघ्र हन्तव्या थुष्टचारिणः 14 अथ्य गच्छामहे राम सिथ्धाश्रमम अनुत्तमम तथ आश्रमपथं तात तवाप्य एतथ यदा मम 15 तं थृष्ट्वा मुनयः सर्वे सिथ्धाश्रमनिवासिनः उत्पत्यॊत्पत्य सहसा विश्वामित्रम अपूजयन 16 यदार्हं चक्रिरे पूजां विश्वामित्राय धीमते तदैव राजपुत्राभ्याम अकुर्वन्न अतिदिक्रियाम 17 मुहूर्तम अद विश्रान्तौ राजपुत्राव अरिंथमौ पराञ्जली मुनिशार्थूलम ऊचतू रघुनन्थनौ 18 अथ्यैव थीक्षां परविश भथ्रं ते मुनिपुंगव सिथ्धाश्रमॊ ऽयं सिथ्धः सयात सत्यम अस्तु वचस तव 19 एवम उक्तॊ महातेजा विश्वामित्रॊ महामुनिः परविवेश तथा थीक्षां नियतॊ नियतेन्थ्रियः 20 कुमाराव अपि तां रात्रिम उषित्वा सुसमाहितौ परभातकाले चॊत्दाय विश्वामित्रम अवन्थताम |