|
1
tac chrutvā rājasiṃhasya vākyam adbhutavistaram hṛṣṭaromā mahātejā viśvāmitro 'bhyabhāṣata 2 sadṛśaṃ rājaśārdūla tavaitad bhuvi nānyataḥ mahāvaṃśaprasūtasya vasiṣṭhavyapadeśinaḥ 3 yat tu me hṛdgataṃ vākyaṃ tasya kāryasya niścayam kuruṣva rājaśārdūla bhava satyapratiśravaḥ 4 ahaṃ niyamam ātiṣṭha siddhyarthaṃ puruṣarṣabha tasya vighnakarau dvau tu rākṣasau kāmarūpiṇau 5 vrate me bahuśaś cīrṇe samāptyāṃ rākṣasāv imau mārīcaś ca subāhuś ca vīryavantau suśikṣitau tau māṃsarudhiraugheṇa vediṃ tām abhyavarṣatām 6 avadhūte tathā bhūte tasmin niyamaniścaye kṛtaśramo nirutsāhas tasmād deśād apākrame 7 na ca me krodham utsraṣṭuṃ buddhir bhavati pārthiva tathābhūtā hi sā caryā na śāpas tatra mucyate 8 svaputraṃ rājaśārdūla rāmaṃ satyaparākramam kākapakṣadharaṃ śūraṃ jyeṣṭhaṃ me dātum arhasi 9 śakto hy eṣa mayā gupto divyena svena tejasā rākṣasā ye vikartāras teṣām api vināśane 10 śreyaś cāsmai pradāsyāmi bahurūpaṃ na saṃśayaḥ trayāṇām api lokānāṃ yena khyātiṃ gamiṣyati 11 na ca tau rāmam āsādya śaktau sthātuṃ kathaṃ cana na ca tau rāghavād anyo hantum utsahate pumān 12 vīryotsiktau hi tau pāpau kālapāśavaśaṃ gatau rāmasya rājaśārdūla na paryāptau mahātmanaḥ 13 na ca putrakṛtaṃ snehaṃ kartum arhasi pārthiva ahaṃ te pratijānāmi hatau tau viddhi rākṣasau 14 ahaṃ vedmi mahātmānaṃ rāmaṃ satyaparākramam vasiṣṭho 'pi mahātejā ye ceme tapasi sthitāḥ 15 yadi te dharmalābhaṃ ca yaśaś ca paramaṃ bhuvi sthiram icchasi rājendra rāmaṃ me dātum arhasi 16 yady abhyanujñāṃ kākutstha dadate tava mantriṇaḥ vasiṣṭha pramukhāḥ sarve tato rāmaṃ visarjaya 17 abhipretam asaṃsaktam ātmajaṃ dātum arhasi daśarātraṃ hi yajñasya rāmaṃ rājīvalocanam 18 nātyeti kālo yajñasya yathāyaṃ mama rāghava tathā kuruṣva bhadraṃ te mā ca śoke manaḥ kṛthāḥ 19 ity evam uktvā dharmātmā dharmārthasahitaṃ vacaḥ virarāma mahātejā viśvāmitro mahāmuniḥ 20 iti hṛdayamanovidāraṇaṃ; munivacanaṃ tad atīva śuśruvān narapatir agamad bhayaṃ mahad; vyathitamanāḥ pracacāla cāsanāt |
1
तच छरुत्वा राजसिंहस्य वाक्यम अथ्भुतविस्तरम हृष्टरॊमा महातेजा विश्वामित्रॊ ऽभयभाषत 2 सथृशं राजशार्थूल तवैतथ भुवि नान्यतः महावंशप्रसूतस्य वसिष्ठव्यपथेशिनः 3 यत तु मे हृथ्गतं वाक्यं तस्य कार्यस्य निश्चयम कुरुष्व राजशार्थूल भव सत्यप्रतिश्रवः 4 अहं नियमम आतिष्ठ सिथ्ध्यर्दं पुरुषर्षभ तस्य विघ्नकरौ थवौ तु राक्षसौ कामरूपिणौ 5 वरते मे बहुशश चीर्णे समाप्त्यां राक्षसाव इमौ मारीचश च सुबाहुश च वीर्यवन्तौ सुशिक्षितौ तौ मांसरुधिरौघेण वेथिं ताम अभ्यवर्षताम 6 अवधूते तदा भूते तस्मिन नियमनिश्चये कृतश्रमॊ निरुत्साहस तस्माथ थेशाथ अपाक्रमे 7 न च मे करॊधम उत्स्रष्टुं बुथ्धिर भवति पार्दिव तदाभूता हि सा चर्या न शापस तत्र मुच्यते 8 सवपुत्रं राजशार्थूल रामं सत्यपराक्रमम काकपक्षधरं शूरं जयेष्ठं मे थातुम अर्हसि 9 शक्तॊ हय एष मया गुप्तॊ थिव्येन सवेन तेजसा राक्षसा ये विकर्तारस तेषाम अपि विनाशने 10 शरेयश चास्मै परथास्यामि बहुरूपं न संशयः तरयाणाम अपि लॊकानां येन खयातिं गमिष्यति 11 न च तौ रामम आसाथ्य शक्तौ सदातुं कदं चन न च तौ राघवाथ अन्यॊ हन्तुम उत्सहते पुमान 12 वीर्यॊत्सिक्तौ हि तौ पापौ कालपाशवशं गतौ रामस्य राजशार्थूल न पर्याप्तौ महात्मनः 13 न च पुत्रकृतं सनेहं कर्तुम अर्हसि पार्दिव अहं ते परतिजानामि हतौ तौ विथ्धि राक्षसौ 14 अहं वेथ्मि महात्मानं रामं सत्यपराक्रमम वसिष्ठॊ ऽपि महातेजा ये चेमे तपसि सदिताः 15 यथि ते धर्मलाभं च यशश च परमं भुवि सदिरम इच्छसि राजेन्थ्र रामं मे थातुम अर्हसि 16 यथ्य अभ्यनुज्ञां काकुत्स्द थथते तव मन्त्रिणः वसिष्ठ परमुखाः सर्वे ततॊ रामं विसर्जय 17 अभिप्रेतम असंसक्तम आत्मजं थातुम अर्हसि थशरात्रं हि यज्ञस्य रामं राजीवलॊचनम 18 नात्येति कालॊ यज्ञस्य यदायं मम राघव तदा कुरुष्व भथ्रं ते मा च शॊके मनः कृदाः 19 इत्य एवम उक्त्वा धर्मात्मा धर्मार्दसहितं वचः विरराम महातेजा विश्वामित्रॊ महामुनिः 20 इति हृथयमनॊविथारणं; मुनिवचनं तथ अतीव शुश्रुवान नरपतिर अगमथ भयं महथ; वयदितमनाः परचचाल चासनात |