1 In finem. Psalmus David.
2 [Eripe me, Domine, ab homine malo;
a viro iniquo eripe me.
3 Qui cogitaverunt iniquitates in corde,
tota die constituebant prælia.
4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis;
venenum aspidum sub labiis eorum.
5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris,
et ab hominibus iniquis eripe me.
Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:
6 absconderunt superbi laqueum mihi.
Et funes extenderunt in laqueum;
juxta iter, scandalum posuerunt mihi.
7 Dixi Domino: Deus meus es tu;
exaudi, Domine, vocem deprecationis meæ.
8 Domine, Domine, virtus salutis meæ,
obumbrasti super caput meum in die belli.
9 Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori:
cogitaverunt contra me;
ne derelinquas me, ne forte exaltentur.
10 Caput circuitus eorum:
labor labiorum ipsorum operiet eos.
11 Cadent super eos carbones;
in ignem dejicies eos:
in miseriis non subsistent.
12 Vir linguosus non dirigetur in terra;
virum injustum mala capient in interitu.
13 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis,
et vindictam pauperum.
14 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo,
et habitabunt recti cum vultu tuo.]