1 In finem. Intellectus David,
2 cum venit Doëg Idumæus, et nuntiavit Sauli: Venit David in domum Achimelech.
3 [Quid gloriaris in malitia,
qui potens es in iniquitate?
4 Tota die injustitiam cogitavit lingua tua;
sicut novacula acuta fecisti dolum.
5 Dilexisti malitiam super benignitatem;
iniquitatem magis quam loqui æquitatem.
6 Dilexisti omnia verba præcipitationis;
lingua dolosa.
7 Propterea Deus destruet te in finem;
evellet te, et emigrabit te de tabernaculo tuo,
et radicem tuam de terra viventium.
8 Videbunt justi, et timebunt;
et super eum ridebunt, et dicent:
9 Ecce homo qui non posuit Deum adjutorem suum;
sed speravit in multitudine divitiarum suarum,
et prævaluit in vanitate sua.
10 Ego autem, sicut oliva fructifera in domo Dei;
speravi in misericordia Dei, in æternum et in sæculum sæculi.
11 Confitebor tibi in sæculum, quia fecisti;
et exspectabo nomen tuum,
quoniam bonum est in conspectu sanctorum tuorum.]